De laatste tijd zeg maar gerust anderhalf jaar ben ik altijd moe. Ik sta na 8 uren slapen op alsof ik de marathon heb gelopen. Een analyse waar het vandaan komt vond ik wel nodig. Waarschijnlijk gaan een aantal van jullie zich heel erg herkennen in dit verhaal. Moe zijn, van de ochtend tot de avond. Wel functioneren maar toch die sluimerende moeheid. Ik heb er al een poosje last van en ben er wel klaar mee. Niet dat ik er dan nu ineens vanaf kom maar ik ben er toch ingedoken. Waar komt het nou door. En wat kan ik eraan doen.
Reuma, zo vermoeiend.
Ik heb een aantal opties en ik denk dat bij mij een combinatie speelt. Ten eerste heb ik al jaren last van Reumatische klachten. De laatste twee jaar in alle hevigheid. En dat vermoeit enorm. Je lijf is in strijd met zichzelf en dat kost energie. Reuma is een auto-immuunziekte en de vorm die ik heb R.A. valt mijn lijf aan. Mijn lichaam geeft dus seintjes naar mijn hersenen dat er indringers zijn die bestreden moeten worden. Maar dat is helemaal niet zo, dus mijn lijf valt mijn spieren en gewrichten aan terwijl dit niet nodig is. Nu slik ik sinds ongeveer 3 maanden medicatie waarmee ik een leger afstuur op mijn lichaam om die foutieve aanvallen ook weer aan te vallen. Ja als ik het typ word ik al moe. Dus daar ligt zeker een oorzaak van het moe zijn. Ik schreef al eerder een blogje over mijn Reuma. Maar ik ben nog ergens achter gekomen.
De overgang.
Ik heb er nooit zo bij stil gestaan maar ik word over zes maanden alweer 47 jaar. En op die leeftijd kun je zomaar in de premenopauze terecht zijn gekomen. De wat? Help! Ik wil niet in pauzes zitten en al helemaal niet in pauzes waar je uitkomt als een oma. Lichamelijk voel ik mij wel heel moe maar mijn geest is blijven steken op 30 jaar. Daarbij ben ik best een positief mens en houd van het leven. En daar past het woord overgang gewoon niet tussen. De overgang is voor oude vrouwen, niet voor mij. Daar was ik het altijd wel over eens met mij (hele discussies in mijn hoofd) En toch ben ik erover gaan lezen en ben ik tot de conclusie gekomen dat ik hoogst waarschijnlijk ook in de premenopauze ben beland. En daar word je ook enorm moe van. Je hormonen beginnen te schommelen, je laatste eitjes doen ontzettend hun best en je lijf is hard aan het werk om de verandering die plaatsvindt op hormonaal gebied aan te kunnen. En dit put je uit, big time. Daarnaast heb ik nog wat andere symptomen waardoor ik er eigenlijk niet onderuit kan. Sjonge zeg, wat een gedoe. Maar eerlijk is eerlijk, wij vrouwen krijgen hier allemaal mee te maken. Ik ben daar echt geen uitzondering op. Dus heb ik besloten deze fase ook te accepteren. Ik slik nu braaf elke dag vitamine 3d tabletjes zorg net wat beter voor mijn lijf. Een keer extra bodylotion smeren en gezond eten. Veel water drinken en op tijd slapen, zo nodig een middag dutje. Klinkt suf maar laat mij lekker, ik voel mij er goed bij. Al ben ik nog maar net hiermee begonnen. Ik wil dit in 2019 wel volhouden. Gewoon lief zijn voor mezelf.
Botox, zou ik het durven?
Ook ben ik aan het lezen gegaan over botox. Oeh dat is een taboe! Dat is iets voor rijke in het Gooi wonende, s ’middags wijn drinkende vrouwen. Of presentatrices die er altijd fris en fruitig moeten uitzien. Maar geloof mij als ik je vertel dat veel meer “gewone” mensen met name vrouwen dit doen. En ik denk er ook over na. Nee ik wil geen dikkere lippen of jukbeenderen die ik nooit gehad heb. Wel zou ik mijn fronsrimpel die me er altijd vermoeid laat uitzien laten aanpakken. Maar ik durf het nog niet. Dus blijft het voorlopig bij dromen over een frisse blik. Misschien dat ik na het plaatsen van dit blog wel durf. We zullen zien. Ik weet nu al dat veel vrouwen zullen reageren met “je laat je toch niet verminken?” Nee dat was ik niet van plan. En eerlijk, ik heb ook altijd geroepen dat ik dat nooit zou doen! Mooi ouder worden is niet erg! En dat vind ik nog steeds maar die frons, sjah die houd mij toch bezig. Ik denk dat er stiekem ook wel een deel vrouwen is die er wel nieuwsgierig naar is. Als ik het durf ga ik met jullie mijn bevindingen eerlijk delen, deal?
Conclusie.
Mijn conclusie waarom ik zo moe ben is dus zeker de Reuma maar ook de overgang. En daar rust een enorm taboe op. Wat natuurlijk dikke bull-shit is want wij vrouwen krijgen hier allemaal mee te maken. Een van de redenen om deze blog te schrijven. Ja ik heb overgangsklachten en ik word grijs. Maar ik ben naast dat ik heel moe ben van plan om een mooi leuk leven te blijven hebben en ik houd me eraan vast als ik hier doorheen kom ik hernieuwde energie heb! Dus mijn conclusie is er een van acceptatie en misschien wel een spuitje hier of daar om mij wel die frisse blik terug te geven. Wat is jullie idee na het lezen? Zou je ooit botox overwegen of zit je misschien ook wel in de overgang en ben je altijd moe? Hoe ga jij hier dan mee om? Laten we het tenminste onder ons bespreekbaar maken. Gedeelde smart is tenslotte halve smart 😊 En voor de jongere meiden die hier waarschijnlijk helemaal niks van herkennen, geniet van je jeugd! Wees niet al te kritisch op jezelf, wat ik vroeger ook was, dat is zo zonde. Wist ik toen maar wat ik nu weet., zei oma. Ach ik schik me wel in die rol 🙂
Liefs, Andrea
16 Reacties
Ja ik denk dat wij ouder wordende (Waah wat zeg ik nu hahaha) allemaal wel eens denken aan botox oid Of ik het zou durven is weer een ander verhaal. Dus ik zou erg benieuwd zijn naar je ervaring haha. Een aantal jaar geleden zat ik vervroegd ik de overgang ( nooit vast gesteld maar met alle symptomen was het voor mij zo duidelijk als wat) Ik ben daarom toen weer aan de pil gegaan maar daar heb ik nu eigenlijk wel spijt van. Inmiddels ben ik weer gestopt met de pil en had ik verwacht daar mijn lijf gelijk verder zou gaan waar het gebleven was maar dat is dus niet zo. Dus nu is het gewoon afwachten wanneer het weer komt. Het is een rottig iets, die overgang maar we moeten er allemaal doorheen en het zou wel fijn zijn als we er iets meer open over mogen zijn. Zodat je elkaar ook eens een beetje kunt opbeuren. Fijn dat jij hier wat deuren opent lief!!
xxx
Oh vervroegde overgang is ook zo taboe! We hebben er maar mee te dealen Mindy. En je hoort er amper ooit een vrouw over! Dat vind ik zo jammer, het hoort min of meer bij het leven. En ja wij worden ouder hahaha! Ik heb het wel geaccepteerd op die dikke fronsrimpel na 🙂 Ga toch eens een afspraak maken. Fijn dat je zo open bent! Dankje daarvoor Mindy! XXX
Wat ben je weer eerlijk! Heerlijk! Ik heb nog nooit over Botox nagedacht. Ben nu 43 dus hoop dat de overgang nog even weg blijft. Maar moe, dat herken ik wel! Ik denk dat het bij mij een combi is van karakter (zoveel mogelijk iedereen naar het zin maken, loyaal naar m’n werk, lat hoger leggen dan nodig) en alle ballen hoog houden. Met twee jonge kinderen, een klushuis en beide werken, valt het niet mee om eens iets rustig te doen. Ik snak soms naar de kinderloze periode waarin ik zelf kon beslissen wat ik ga doen en wanneer ik dat ga doen. Ik snak naar uren op het strand liggen niksen met een boek.
We leven ook wel in een tijd dat we zelf zoveel willen! En werken, en kinderen, en … In 2019 ga ik ook liever zijn voor mezelf nu ik eind 2018 fysiek ben afgebrand. Oververmoeid.
Maar eh… als jij die Botox wil, doe het! Laat je niet lijden door wat anderen vinden. Maar zo te lezen komt dat wel goed!
X Linda
Oh ja zo herkenbaar Linda. En dan lig je daar op dat strand of heb je dat uurtje voor jezelf en heb je nog geen rust. Het zit in ons lijf, wij vrouwen willen alles kunnen en dat is zo vermoeiend! Ik ga lekker veel lezen en proberen mijn balans te vinden, die moet toch ergens liggen? 🙂 Bedankt voor je openheid! XXX
Goed van je meis dat je er zo open en eerlijk over bent. Tegenwoordig heb ik het gevoel dat je niets meer mag zeggen dat alles taboe is. Als ik de kindjes heb ik die zou willen(weet anders niet hoe ik deze zin moet typen) zou ik heel graag een buikwandcorrectie willen maar ik denk dat iedereen dit gek vind! Behalve mijn vriend die denkt gelukkig in bijna alles hetzelfde als mij! Je moet doen waar je je zelf goed bij voelt toch! Nogmaals goed van je, neem je rust wnr jij dat nodig hebt
Dat begrijp ik goed. Zoiets is voor een ander misschien niet relevant maar jij denkt er dagelijks aan. En hebt er dagelijks mee te maken! Leven en laten leven is mijn motto. Ik hoop op een leuke manier oud te worden maar die frons mag wel weg 🙂 Dank voor je openhartigheid! XXX
Heerlijk om te lezen…nouja ellendig eigenlijk! Hier al anderhalf jaar in de overgang..in mn hoofd ook nog 30. Manman wat een ellende maar we hebben het er mee te doen. Acceptatie en aanpassen…lastig hoor!! Ohja die botox wil ik ook wel én een bovenooglidcorrectie. Hoezo niet accepteren
Ik denk dat als mijn oogleden gaan “hangen” ik ze ook aanpak! Dat lijkt me best vermoeiend namelijk. Het is niet sexy, de overgang, maar wel iets wat we gratis krijgen.. beter er maar over te pratwn toch! Dank voor je eelijke berichtje Marian! X
Mooi geschreven andrea
Openheid in dit soort dingen zou het voor zoveel mensen makkelijker maken! Ik ben 33 dus nog niet in die fase, alleen heb ik doordat ik hooggevoelig ben waarschijnlijk ook altijd last van vermoeidheid voor en na mijn menstruatie
Door de hoofgevoeligheid sowieso vaak last vab vermoeidheid omdat ik niet altijd alle spanningen en gevoelens kan scheiden. Ook daar vinden mensen tegenwoordig wat van maar he we doen gewoon waar wij ons goed bij voelen en dat is wat telt!! Ik vind het top dat je erover schrijft!!
Als we elkaar nou eens gewoon accepteerde en niks van elkaar zouden vinden. We hebben toch allemaal ongemakken maar daar mag niet over gesproken worden lijkt het wel. Zo jammer.. Succes meis en bedankt voor je openhartige berichtje X
Hey lieverd, ik zit ook in de overgang. Ik ben pas 41
Ik heb nog maar kwart eierstok. Is met 32 jaar uitgenomen. Begin vorig jaar zat ik niet goed in mijn vel. Ik werd 40 en dan nog eens in de overgang. Best heftig…. Ik dacht ” jee, ik word oud”
Ik ben nu bezig met Bio-indentieke hormonen. Dat helpt heel goed voor mij. Heb een hele fijne hormoonarts. Je bent dus niet alleen mop. Combi van reuma en overgand zal zeker geen pretje zijn
Hi lieve Ilona! Vervroegde overgang is ook geen pretje, laten we eerlijk zijn. Mijn moeder had een gehele verwijdering op haar 45e dus nooit klachten gehad. Maar van wat ik mij herinner werd ze daarna wel snel oud.. Gelukkig hebben we tegenwoordig alternatieven. Ik ga eens lezen over de Bio-identieke hormonen! Dankje X
Hoi Andrea !
Ik ben 10 jaar verder als jij en het klopt helemaalnwat je zegt… had het in het begin ook niet echt door en de huisarts zei toen ik 46 was dat dat nig helemaal niet speelde.
Maar ik kénde mijn lijf … kon het altijd goed lezen als ik iets voelde en nu…. ik wist het jiet meer . Dacht aan de meest vreselijke ziektes en ging tich maar eens kijken op overgang.nl.
Woojooooow ! Feest van herkenning en had last van de hele ratteplan die daar in die enorme lijst van klachten stonden .
De lichamelijke klachten zijn heel vervelend , maar daar moet je doorheen en het is niet anders ….. maar de vermoeidheid en concentratie/geheugen heb ik het meeste moeite mee en dat verbeterd ook niet terwijl ik het ergste nu wel achter de rug heb á 10 jaar verder .
Vind het nu achteraf ook onvoorstelbaar wat de overgang met je doet hoor , zowel lichamelijk als geestelijk .
Maar goed ik doe het ermee en probeer nog zo vol mogelijk en met plezier in het leven te staan en pluk elke dag ! Genieten van kinderen en kleinkinderen en de leuke dingen in het leven !
Vind het in ieder geval niets om je voor te schamen en top om hier een blog over te schrijven super goed van jou en daarom ook van mij een eerlijk en open antwoord over mijn ervaring
Lieve groetjes Carla
Hoi Carla! Wat een fijn bericht van jou! Heerlijk open en eerlijk. Ik vind de vermoeidheid echt een dingetje hoor. Maar probeer ook gewon de dag te plukken! Bedankt voor je bericht! Lieve groet terug X
Hoi Andrea
Wow…… Hoe bijzonder…. Jouw verhaal is bijna letterlijk mijn verhaal.. zelfs je foto met je ene been dikker, zou zo een foto van mij kunnen zijn…
Met bijna bedoel ik de botox voor mijn frons rimpel… Die heb ik inmiddels al 3x gedaan en ik kan je vertellen dat het resultaat fantastisch is… Het blijft natuurlijk. Maar het effect is wonderbaarlijk.. niet alleen dat de frons rimpel echt gedurende 6 maanden (in mijn geval).. volledig weg is, maar het heeft ook echt een positief effect op mezelf.. en een beetje meer zelfvertrouwen.. Het geeft net even dat kleine beetje extra, wat een veel grotere uitwerking heeft op mezelf… Echt meid, ik kan het je aanraden, mocht je het in tussentijd nog niet hebben gedaan girlpower noem ik het maar.. hihi.. positive vibes….
Vwb je ongetwijfeld, heftige pijnen, hoop ik dat je inmiddels een balans hebt kunnen vinden, qua rust en medicatie.. om alles een stukje draaglijker te maken… Zelf merk ik dat het bijstellen van mij eigen verwachtingen, icm acceptatie een van de moeilijkste dingen is die ik moest leren… Helaas heeft mijn “ziek zijn” … De beperkingen die het met zich meebrengt, die welbekende cirkel.. me alles gekost.. vrienden, een super baan, maar helaas ook de liefde van mijn leven…. Toch blijf ik positief en vechten om zelf een goed balans te vinden om toch nog een geweldig leven te kunnen leiden…. Hoe lang de weg ook is… Zelf heb ik een fantastische zoon.. en alleen voor hem is het al meer dan de moeite waard..
Veel liefs
Magriet