Een Bijzondere Opstellingendag bij het JA! Instituut

Kim en ik spraken er al langer over: samen een opstelling doen. Onze relatie als moeder en dochter is de afgelopen jaren enorm gegroeid. Niet dat het voorheen slecht was, maar we hebben meer inzicht en begrip gekregen voor elkaars situaties. Toch waren er nog momenten waarop we botsten. Gelukkig liepen deze botsingen nooit (meer) uit op drama en zijn we vergevingsgezind, maar we wilden graag de oorzaak achterhalen. Er volgde een bijzondere opstellingendag bij het JA! Instituut. 

Toen ik een uitnodiging ontving van het JA! Instituut, was ik meteen enthousiast al moest ik wel eerst een hobbel over. We bespraken het en besloten dat we samen op zondag 6 april naar een opstellingen dag zouden gaan. Zo gezegd, zo gedaan. Op de dag zelf waren we beiden lichtelijk nerveus. Wat stond ons te wachten? We hadden ons ingelezen, maar konden ons er nog geen concrete voorstelling van maken. We werden vroeg verwacht, want een dag bij het JA! Instituut is een volle dag. Na een rit van anderhalf uur kwamen we om kwart over negen aan. Het voelde alsof we binnenstormden, want bijna iedereen was al aanwezig.

Suzanne en Desiree, de twee vrouwen achter het JA! Instituut, verwelkomden ons hartelijk. Ik vond ze direct open en sympathiek, wat een groot verschil maakte. Het zou vervelend zijn om zo’n dag door te brengen met iemand waarbij je je niet op je gemak voelt. Er waren best veel deelnemers, zeker vijftien, waaronder drie mannen. Dat vond ik positief. Je stelt je kwetsbaar op zo’n dag, en we weten dat mannen dit soms lastig vinden. Niet alle mannen natuurlijk, maar vaak zie je op dagen over zelfontplooiing, spiritualiteit of inzichten vooral vrouwen.

Het gebouw van het JA! Instituut verdient ook een vermelding. Een prachtig, groot pand met hoge plafonds en een serene inrichting, waar je gemakkelijk met vijftig mensen kunt verblijven zonder dat het druk aanvoelt.

De Opstellingen Zelf

De dag begon met een uitleg over opstellingen en hoe het in zijn werk gaat. Suzanne en Desiree legden uit dat we door middel van representanten inzicht konden krijgen in de dynamiek van ons systeem. Kim en ik waren erg benieuwd. Kim mocht als eerste. Ze wilde graag een opstelling doen rondom haar plek in het gezin en haar gevoel van pleasen. Omdat Kim het toch lastig vond om zich vrijelijk te bewegen en te uiten, werd mij gevraagd de ruimte te verlaten. Wat er toen gebeurde was bijzonder hoorde ik achteraf van Kim.

De representanten die gekozen werden, voelden feilloos aan hoe de verhoudingen lagen. Kim kreeg inzicht in haar rol en de onbewuste patronen die ze had overgenomen. Ze had de rol van verzorger en pleaser op zich genomen richting mij. Het mooiste was dat ze na deze dag eindelijk haar boosheid durfde toe te laten, iets wat ze altijd had weggestopt. Gedurende de dag werd Kim ook nog een paar keer representant waar ook vooral boosheid een rol speelde. Ook nu ervaart Kim dat ze eindelijk bij haar boosheid kan en mag komen.

Toen was het mijn beurt. Ik wilde graag kijken naar mijn eeuwige schuldgevoel. Dat is iets waar ik zo ontzettend klaar mee ben maar wat zo ingebakken zit. Ik voel me altijd tekort schieten. Tijdens mijn opstelling werd al snel duidelijk dat mijn vader vandaag een grote rol zou spelen. Ik dacht dat ik hem alles al vergeven had, maar tijdens de opstelling werd ik geconfronteerd met een diepere laag van onverwerkte emoties. Ik merkte dat ik mezelf nog niet kon vasthouden in de opstelling, ik wees mezelf af, wat resulteerde in een gevoel van shagrijn en vermoeidheid toen ik thuiskwam. Het was een confronterende, maar waardevolle ervaring. De eerste dagen snapte ik er niet veel van maar inmiddels heb ik meer helderheid en inzicht. Ik mag nog veel meer van mezelf houden. Ik mag nog veel meer mezelf op de eerste plek zetten. Iets wat in nauw verband staat met mijn eeuwige schuldgevoel.

Fijne Begeleiding en Ondersteunende Groep

De begeleiding van Suzanne en Desiree was fantastisch. Ze brachten de materie op een heldere manier, maar wisten ook de nodige humor in de dag te brengen, wat de sfeer luchtig hield. Ook creëerden ze een veilige en vertrouwde omgeving waarin iedereen zich open durfde te stellen. Ze waren scherp in hun observaties en gaven waardevolle feedback. Ondanks dat we de andere deelnemers niet kenden, voelden Kim en ik ons gedragen door de groep. Er was een gevoel van verbinding en respect, wat het makkelijker maakte om je kwetsbaar op te stellen.

De opstellingendag heeft Kim en mij veel gebracht. We begrijpen elkaar nu misschien nog wel beter, kunnen met nog meer liefde naar elkaar kijken. Ik heb geleerd dat vergeving een proces is en dat er soms diepere lagen zijn die eerst geheeld moeten worden. Kim heeft de moed gevonden om haar boosheid te uiten, wat haar enorm goed doet op dit moment, precies wat ze nodig heeft. Ook is de nazorg erg fijn, Kim heeft nog een telefoongesprek gevoerd met Desiree omdat ze zat met wat vragen. Ook hierin is de begeleiding heel fijn. Kim overweegt zelfs om de opleiding die ook aangeboden wordt bij het Ja! Instituut te volgen. Haar achtergrond is pedagogisch en ze heeft een studie NLP en hypnotherapie gevolgd. En ze voelt nu al een poos dat het haar roeping is om met name vrouwen te begeleiden in hun proces van groei en heling. Hoe ontzettend mooi is dat.

Ik zou een opstellingendag bij het JA! Instituut dus zeker aanbevelen. Ook als je geen specifieke, prangende vraag hebt, is het een mooie ervaring om meer inzicht te krijgen in jezelf en je systeem. Het is een intense, maar mooie ervaring die voor ons weer helderheid heeft gebracht op stukken die voorheen niet zichtbaar waren. Kijk voor uitgebreide informatie over opstellingen even op de website van het Ja! Instituut. Ook te volgen via Instagram.

Ps: Dit blog is in overleg met Kim geschreven. We hebben samen besloten om openheid te geven maar ook sommige delen voor onszelf te houden.