Oh my God!! Wat goed!! Nee maar echt, fantastisch!!! Met uitroeptekens, altijd, te pas en te onpas. Daaruit kun je wel al aflezen dat ik best wel een enthousiast persoon ben. Wat natuurlijk leuk is, aanstekelijk kan werken maar mij ook wel eens in de weg zit. Want als een blij ei wordt niet altijd serieus genomen. Dat in combinatie met mijn stemvolume – dat van een bouwvakker die op 30 meter hoogte staat te werken – maakt het voor vreemden nog wel eens lastig.

Zeker in tijden dat de ondertoon vrij serieus is, Corona en shit, komt mijn luide stem wel eens hard om de hoek. Dat gecombineerd met een Limburgse tongval trek ik ongewild de aandacht in een supermarkt, restaurant of gewoon op straat. Ik praat soms als een vurige Italiaanse met handen en voeten en mijn lach is ook niet echt schattig of kittig te noemen. Gelukkig is manlief het gewend, wat zeg ik, hij is ervoor gevallen als een blok. Hij is de rust zelve, opposites attract zong Paula Abdul ooit.

Toen Teun nog een Teuntje was vroeg hij wel eens (gewoon wekelijks zowat) of mama boos was op hem. ‘Waarom schreeuw je nu op mij mama?’ Terwijl ik voor mijn gevoel niet schreeuwde maar gewoon vroeg wat hij op zijn boterham wenste. Ik en ook mijn lief hebben hem meermaals uitgelegd dat mama nu eenmaal een harde stem heeft. En dat mama best wel vaak enthousiast loopt te doen, ja zelfs over een boterham met hagelslag. Nu hoort hij gelukkig ook de blijdschap in mijn stem en niet alleen het harde volume. Scheelt weer.

Ook praat ik te snel, veel te snel. Gaat vaak mis want ik ben opgegroeid plat pratend en wanneer ik niet de tijd neem om mijn zinnen goed en langzaam uit te spreken klinkt ik als een halvegare die de weg kwijt is. Een zin als ‘Ik ga straks lekker naar het strand en heb nu al zin om ook een ijsje te eten met slagroom’ gaat klinken als ‘Ik goa noa het strand en hub ech zin om ies te eate mit dat witte schoem drop’ zoiets. Niet te doen natuurlijk boven de rivieren.

Toch ga ik er niet veel meer aan doen. Ik heb echt pogingen ondernomen om net zo accentloos te leren spreken als Chantal Janzen dat doet (fuckin jaloers op) Of net zo lief te klinken als Angela Schijf (zo cute!) Geld uitgegeven aan logopedisten maar het lukt niet. Ik krijg het er niet uit. Als jij nu als logopedist meeleest en de key hebt tot succes, hier ben ik!

Het is wat het is, ik ben een hard spekende en gebarende enthousiasteling waarvan kinderen bang worden maar grote mensen vaak ook enthousiast. Ben je maar alvast gewaarschuwd mocht je mij ooit tegenkomen.

Liefs Andrea

Categories:

17 Reacties

  1. Hahahaha…valt mee dat je deze blog niet met hoofdletters hebt geschreven om je geschreeuw extra te accentueren ik zal er rekening mee houden als ik een keer bij de Jumbo () in je woonplaats kom

    • Hahaha ik vond het wel meevallen. Dat harde dan, niet dat dialect. Ik klink hartstikke Haags, niet Henk Bres of Sjaak Bral Haags gelukkig. Maar gewoon hartstikke ‘jij komt zeker uit Den Haag?’ Haags. Hard lukt niet al zou ik willen dus ik weet wat je voelt maar dan omgekeerd. Als ik ooit mijn stem probeer te verheffen lachen de kinderen me uit. ‘Mama probeert te schreeuwen met die muizenstem’. Lekker onszelf blijven Haags, Limburgs, hard of niet.
      Oh ja en dat teveel en veel te snel praten doe ik ook. Dat vind ik wel een irritant dingetje. Het wordt me trouwens ook vaak verteld. En dat vind ik ook een irritant dingetje hahaaaa
      Xxx

    • Hahaha ,lekker je luide jezelf zijn.
      Mijn kleine moedertje had ook een wat luidere ietwat zwaardere stem.
      Met een leuk Noord-Hollands accent soms.
      Altijd gezellig geweest thuis.
      Dus …… lekker jezelf blijven.
      En zoals het liedje van Rowwen Hèze gaat:
      “ het is een kwestie van geduld, ….voor heel Holland Limburgs lult”

  2. Leuk weetje van Dreetje. Had dat overigens niet verwacht bij jou, een harde stem. Maar mochten we elkaar een keer gaan zien en je begint plat Limburgs te praten dan zal ik je getuige laten zijn van een Indo die plat Drents praat. Wat goed is moej niet veraandern. Fijne dag lieverd. Kus

    • Whahaha dit is ook weer zo herkenbaar!! Ik zou ook graag zo’n sexy zachte vrouwelijke stem willen hebben. Maar nee ik klink als een marktkoopman en heb ook zo’n lach die iedereen van mijlenver herkent. Laten we in een chique restaurant oesters gaan eten An!! Dat wordt brullen

  3. Hahaa..wat leuk om te lezen! Zou ik niet gedacht hebben van jou, die harde stem, de gebaren dan weer wel..! Maar zoals je zegt..tis wat tis he!! Ikzelf ben in het het Gooi opgevoed, en die “r” zit er soms ook nog in, met ‘n scheutje plat Amersfoorts..manlief is een Grüninger waarmee ik samen heb gewoond in Drenthe! Dus ik hussel nogal ‘s wat doorelkander! Zolang ze je maar begrijpen..toch?
    Liefs X

    • Leuk blog en trots zijn op je roots is niks mis mee.
      Alleen dat volume had ik dan weer niet verwacht maar goed een gewaarschuwd mens telt voor twee.
      Liefs Erna

  4. Ik doe mee.Als ik enthousiast ben heb ik ook een zeer luid volume. En die gebaren van mij zijn echt Italiaans.
    En ik praat Drents/Gronings ook gezellig!
    Super leuk geschreven!!

  5. Zoooo grappig om te lezen! Ik kijk alleen maar plaatjes en heb dan toch een beeld van hoe iemand is. En wat jij nu schrijft is weer helemaal anders dan verwacht, maar juist zo leuk !
    Eigenheid is prachtig! Een gebit waarin een tandje scheef staat is ook veel unieker! En iemand met een apart gevlekte huid is tegenwoordig op de catwalk de ster!
    Dus lekker jezelf blijven. Anderen zijn er al genoeg

  6. Haha leuk geschreven. Ik heb er zelfs ook wel een beetje last van. Tenminste in de zin van te enthousiast iets roepen, of te hard lachten waar sommige mensen van schrikken. Ook heb ik de neiging om in mezelf te praten, waardoor sommige mensen me heel raar aankijken. Bijv in de supermarkt. Maar ach…..;)
    Herkenbaar blog dus.

  7. Haha wat een leuk geschreven stukje weer! En leuk je bent wie je bent toch. Heerlijk! Ik praat vaak te zacht of te binnensmonds ofzo. Zelf helemaal niet door. Maar wordt erg vaak gevraagd mezelf te herhalen of misschien is het t dialect?

    Kwa enthousiasme blink ik uit in het willekeurig aanspreken van mensen over van alles en nog wat. Ik noem dat vriendelijk maar veel mensen vinden dat geloof ik beetje raar. Maar ook dat is wat t is 😉

  8. Heb jij mijn verhaal gejat meisie ?? Het enige dat niet klopt is het accent…. Tot aan de uitroeptekens en de opposites die elkaar aantrekken, creepy gewoon !!!! Ben wel jaloers op dat Limburgs, dat is altijd nog charmant !! Aan mij vragen ze altijd of ik uit Rotjeknor kom of Leiden… Niks nadeligs t.o.v. die steden maar ze hebben niet de mooiste accenten van het land

    • Ehhhh Simone :))))))
      Ik als echte Rotterdammert die ook zo lekker subtiel ken prate is het daar natuurlijk niet mee eens Rotterdam ken je dat niet horen dan !!!!!! Want daar ben ik toch een partijtje trots op, al is t voor mijn toehoorders met zachte G en puur Hollandse Toon natuurlijk nauwelijks te verstaan.
      Ik zie een leuke groep mensen die een restaurant mooi onveilig kunnen maken
      Andrea you Rock !!! Ook met harde stem want laten we eerlijk zijn, het gaat toch om de inhoud

  9. Hahahaha!! Hier een Haagse met Scheveningse roots… zeg gerust maar viswijs
    Het is inderdaad een zegen, het enthousiasme en zo, maar ook afschrikwekkend voor onbekenden en het zorgde geregeld voor problemen vroegâh.
    Zo zitten we kennelijk in elkaar, dus jammer joh haha!!
    X Mir

  10. Had ik echt niet achter jou gezocht dat jij een harde stem hebt. Zo kwam het niet over op jouw vlog. Dat lachen mmm hier ook. Zeggen ze als ik begin te lachen daar heb je dr weer. Vrienden moeten vaak lachen om hoe ik mijn lach begin. Hoe dan denk ik ik lach gewoon maar blijkbaar niet :-). En lekker jouw accent laten voor wat het is. Het maakt jou jij xxx

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *