Vandaag in het zonnetje bij de rubriek ‘Oudere meisjes’ is Danny. Danny opent deze rubriek met een mooi verhaal.  Ik ken Danny nog niet zo heel lang maar ik ben blij dat ik haar ‘ontmoet’ heb. Lees je mee?  Blog ‘Oudere meisjes’ deel 1. 

Toen Andrea de oproep deed voor deelname aan dit thema blog heb ik geen moment getwijfeld. Normaal gesproken is het niet iets waar ik aan mee zou doen, niet omdat ik het niet leuk vind hoor, integendeel. Maar ééns in de zoveel tijd moet je een uitdaging aangaan en dit is wat mij betreft zo’n moment.

• Stel jezelf voor, wie ben je en wat doe je.

Mijn naam is Danny en ik ben dit jaar alweer 7 jaar gelukkig getrouwd met mijn grote liefde Cecco (54) en ik heb 2 bonuskinderen, Amy (30) en Nino (27).

Samen met mijn broer Mike run ik een transportbedrijf (koeriersdienst) die dit jaar alweer 33 jaar bestaat en is opgezet door mijn ouders. Nadat mijn vader in 2014 op 65 jarige leeftijd overleed heeft mijn moeder zich teruggetrokken uit het bedrijf en sindsdien runnen we het dus met zijn tweeën. Ik ben inmiddels al 23 jaar werkzaam in het bedrijf en doe voornamelijk, administratie en planning. Ik zeg wel met zijn tweeën maar ook Cecco zit bij ons op kantoor en is een onmisbare factor.

Aangezien wij veel spoedritten doen voor het ziekenhuis (medicatie, hartfilmpjes etc) worden wij ook gebeld in de avonduren, nachtelijke uren en weekenden. Halverwege maart hebben wij het bijvoorbeeld ontzettend druk gehad met het vervoeren van alle coronatesten voor de GGD die naar het laboratorium in Groningen moesten en ook hebben we beademingsapparaten mogen vervoeren.

Tot slot wil ik over onze werkzaamheden het volgende verhaal nog met jullie delen.

Vorig jaar heb ik samen met Cecco een heel bijzonder transport uit mogen voeren. Wij werden om 23:15 ’s avonds gebeld door dr de Hosson, een longarts van het Wilhelmina Ziekenhuis in Assen die ook gespecialiseerd is in palliatieve zorg. Hij was via Social media een zoekactie gestart naar een bedrijf dat met spoed een koppelbed naar een gezin kon brengen waar de vader op sterven lag. De Asser politie verwees hem naar ons.

Het koppelbed, zo leerden wij die avond, zou gekoppeld worden aan het bed van de ernstig zieke man zodat zijn vrouw nog één of meerdere nachten naast hem kon liggen. 3 dagen later werden wij weer gebeld, dit keer met de vraag of we het bed op wilden halen want de beste man was overleden.

Je voelt en ziet het verdriet van die vrouw en haar dochters en je gelooft het niet, we werden opgewacht met een grote bos bloemen als bedankje. De dankbaarheid van dit gezin was ongelooflijk hartverwarmend en op de terugweg hebben we ook allebei een traantje weg moeten pinken. Mede omdat we vorig jaar ook mijn lieve schoonvader hebben verloren en ikzelf 6 jaar geleden mijn eigen vader. Ons eigen verdriet werd door dit alles even weer getriggerd.

• Waar ben jij het meest trots op bij jezelf.

Het meest trots ben ik op het feit dat ik 28 oktober 2016 gestopt ben met roken na 24 jaar gerookt te hebben. Ik rookte maar liefst 4 à 5 pakjes menthol shag in een week (I know)…. Maar dat werd uit de handel gehaald en toen ben ik gewoon gestopt, godzijdank had ik geen nare bijwerkingen en werd ik ook geen kribbige trut dus het bleef gezellig bij ons thuis haha.

• Wat vind je het leukste aan ouder worden?

Hmm, wat vind ik het leukst aan ouder worden. Hier moet ik serieus even over nadenken dus ik kom terug op deze.

• Wat zou je willen meegeven aan andere (jongere) vrouwen.

Wat ik wil meegeven aan andere vrouwen is dat je altijd je hart moet volgen en doe vooral dat waar jij gelukkig van wordt. Jarenlang heb ik onnodig ongelukkig in een relatie gezeten, doe dat vooral niet, vind jezelf belangrijk genoeg om hoe moeilijk ook toch te kiezen voor jezelf. Geloof me, spijt achteraf is echt niet fijn en je ontneemt jezelf een hoop mooie geluksmomenten. En los van de relationele sfeer, doe ook qua werk dat waar je passie ligt. Ik ben mijn ouders dankbaar voor wat ze voor ons neer hebben gezet maar ik kan er niet bepaald mijn creatieve geest in kwijt. Dus dames, volg je hart en je passie. Doen hè?

• Wat vind je minder leuk aan het ouder worden.

Kijk, hier hoef ik dan weer niet zo lang over na te denken. Minder leuk aan het ouder worden vind ik vooral de wetenschap dat de weg die achter me ligt langer is dan de weg die nog voor me ligt. Ja, ik ben er eentje die echt bang is voor de dood en vooral ook het niet weten hoe dat zal gaan gebeuren. Qua uiterlijk ben ik niet zo zeer bezig met ouder worden, ik heb eigenlijk niet echt last van rimpels, wat denk ik te wijten is aan het feit dat ik overgewicht heb, is ook niet goed maar daar wordt voor de zoveelste keer aan gewerkt. Oh wallen zijn wel een ding, maar dat is echt een Muller kwaal. Er gaan dus ook liters concealer door in een jaar haha.

• Welk gezegde of quote is jou op je lijf geschreven.

“Power To The Pieper” is mij op het lijf geschreven, ik heb mijn leven lang al een liefdesaffaire met de aardappel en dan alle bereidingen die er maar zijn. Hallo wandelpost haha.

• Wat zijn je passies en of hobby’s.

Hobbymatig hou ik mij met meerdere dingen bezig. Om te beginnen met ons eigen interieur, ik vind het heerlijk om de boel naar mijn eigen wens in te richten en lekker af te wisselen met accessoires. Regelmatig knap ik oude meubels op en geef ze een compleet andere look. Ook ben ik gek op accessoires een make-over geven, zo hebben vele vazen en kandelaars bij ons in huis al één of meerdere verfbeurten ondergaan.

Jaren geleden heb ik een tijdje aan fotografie gedaan, puur vanuit mijn gevoel want je moet bij mij niet met allemaal technische dingen aankomen, dan ben ik er snel flauw van. Dit heeft toch echt wel een aantal mooie foto’s opgeleverd waar ik trots op ben. Zo heeft één van mijn foto’s ook al eens in het fotoblad Zoom gestaan. En dan ben ik ook nog gek op koken, geen haute cuisine hoor, heerlijke pasta’s, hartige taarten en Indische snacks, bapao, lemper, risolles, pasteitjes.

• Wat weet je nu wat je nog niet wist toen je jonger was.

Wat ik nu weet nu ik ouder ben is dat het waar is wat iedere generatie volgens mij tegen de volgende generatie zegt. Waar blijft de tijd? Een week, een maand, een jaar, het is zo voorbij. Tot mijn 35^e ofzo was ik er nog niet zo mee bezig maar de tijd vliegt echt aan ons voorbij. Ik weet bij wijze van spreken nog dat ik me druk zat te maken om kerst 2019 en het is alweer bijna kerst (overdrijven is ook een vak). Maar serieus, dat is wat ik nu ik de 40 gepasseerd ben gewoon wel echt voel, Time Flies.

• Wat zou je anders doen in het leven? Zou je wel iets anders doen?

Wat ik anders gedaan zou hebben in mijn leven. Ik zou qua werk iets willen doen waarin ik mijn creativiteit kwijt kan. Iets met interieur, fotografie of een foodtruck of iets dergelijks. Ik zou eerder uit mijn ongelukkige relatie gestapt zijn ondanks mijn angst. Ik zou willen dat Cecco en ik elkaar eerder hadden getroffen en dat ik mama had kunnen zijn van een kindje van ons samen.

• Hoe oud ben je.

Hoe oud? Not old just older toch? Ik ben 44 jaren jong.

• Waar kunnen mensen je vinden op Social media.

Op social media ben ik te vinden op Instagram als @bij.danny en ik heb een wordpress blog maar mijn laatste blog dateert van 11 mei en moet nodig een update ondergaan dus die slinger ik wel een keer onder de aandacht via Instagram.

Oh ja, ik moest nog terugkomen op wat ik het leukst vind aan ouder worden. Ik weet het nog steeds niet. Blijkbaar vind ik ouder worden dus meer een ding dan ik dacht. Denk ergens dat het ook te maken heeft met de levensloop van iemand? Kijk naar jou Andrea, hoe gelukkig jij je voelt als je naar je dochter kijkt en je kleindochter. Dat zijn ook geluksmomenten die je ten deel vallen als je ouder wordt. Als mij ooit nog iets te binnen schiet laat ik het je zeker weten. Maar ik ben wel een gelukkig mens hoor.

Bedankt Danny voor je bijdrage aan het blog ‘Oudere meisjes!’ YOU ROCK! 

#NOTOLDJUSTOLDER