Ik? Een blogger?

Nee joh, dacht ik. Dat ga ik nooit doen. Heb ik toch geen tijd voor. En wie wil nou wat van mij lezen? Wel vond ik het leuk om wat stukjes voor anderen te schrijven. En dat werd steeds wat vaker. En toen kwamen de vragen van ‘wanneer begin jij nou eens je eigen blog?’ ‘Maar waarover dan’, vroeg ik? ‘Geen idee, je instagram (@whisperingbold) posten schrijf je ook zo leuk. Gewoon net zoiets dus.’ Tja, die tijd heb ik nog steeds niet. Wel begin ik het steeds leuker te vinden gewoon wat uit de losse pols te schrijven.

Instagram verslaafd?!

Ik heb heel lang uitgesteld met instagram te beginnen. Ik ben al zo gemakkelijk verslaafd aan mijn telefoon en social media, ik dacht dat kan ik nooit binnen de perken houden. En dat klopt. Ik ‘zit’ nu zo’n half jaar op instagram en ben mega verslaafd. Nooit had ik gedacht dat ik het zo leuk zou vinden om te doen, zo leuk zou vinden om nieuwe contacten te vinden en te onderhouden en dat er zulke leuke projecten uit voortkomen. Wel heb ik sinds kort zo’n alert ingesteld die me een seintje geeft als ik te lang op instagram bezig ben (nee ga niet vertellen hoe lang ik van mezelf ‘mag’). Want uiteindelijk zijn man en kids natuurlijk een tikkie belangrijker (toen mijn dochter met een tekening thuis kwam van mama met telefoon in de hand wist ik dat ik te ver was gegaan). Sinds ik dat gedaan heb (samen met wat andere strategieën, daarover een ander keertje meer) is het een stuk beter bij te houden en wat minder druk in mijn hoofd.

Creatief bezig zijn, een must!

Maar blogger? Tja, zo zie ik mezelf nog steeds niet. Het is voorlopig een uit de hand gelopen hobby. Ik heb een MSc in International Business en heb mijn carrière opgebouwd in de pharmaceutische industrie in Sydney, Australië. Een druk en veeleisend bestaan, vooral toen ik steeds hogerop kwam. Ik werkte 60 uur per week en het enige wat ik las waren medische teksten, marketing materialen, pers berichten en de appjes van mijn man over wie er vandaag de kids ophaalde en of er iets te eten was in de koelkast. Ik MOEST iets doen voor mezelf op creatief vlak voordat ik helemaal gek werd en besloot een diploma in Interior Design te behalen. Superleuk vond ik dat. Ik was altijd al bezig met in huis rommelen, deze studie gaf daar structuur aan. Maar er echt iets mee doen had ik nog steeds geen tijd voor. Toen verhuisden we naar Nederland. Ik had al twintig jaar niet meer in Nederland gewoond dus dat was best een beetje spannend. Mijn executive job in pharma gaf ik op (nog geen seconde spijt van gehad) en ik begon free lance in de publieke sector in medisch onderzoek voor mijn oude klanten in Australië.

Vaak ben ik dus erg vroeg op door het tijdsverschil, maar aangezien ik van huis werk, en niet fulltime, had ik eindelijk wat tijd over om te doen wat ik echt wilde. Huisjes opknappen, en me met interieur bezighouden. We kochten een eerste huisje, renoveerden het, richtten het volledig in en verhuurden het toen. Ik had de smaak te pakken. We kochten ons eigen huis. En na een half jaar van top tot teen verbouwen mochten we er wonen. Ik had 6 maanden lang met bouwvakkers rondgebracht en viel in een soort van creatief gat. Waar moest ik nu mijn creatieve ei kwijt, voordat ik weer een nieuw renovatieproject om handen had? Juist. Instagram. Iemand stelde voor wat plaatjes van het huis op Instagram te zetten en de rest is history.

Project blogger.

Al snel nadat ik mijn eerste fotootje plaatste kwam ik @andrea_groot tegen. We raakten aan de praat, het klikte, en voordat we het wisten werkten we samen aan allerlei projectjes. Ook andere projecten kwamen van de grond. En nu ben ik vrijwel dagelijks bezig met iets leuks op interieurgebied naast mijn werk in klinisch onderzoek naar herseninfarcten. Toen Andrea mij een plekje aanbood op haar hippe site om te gast bloggen twijfelde ik dan ook niet. Een uitlaatklep leek mij wel leuk! Dus misschien ben ik stiekem toch beetje blogger. Nu nog verzinnen waarover ik zal bloggen! Hebben jullie ideetjes? Laat het me weten!

Liefs, Marieke