Blog oudere meisjes deel #47

Wat kan ik zeggen, het oudere meisje van vandaag is Anita en haar verhaal is zo ingrijpend maar met zoveel liefde en kracht weergegeven hier. Ik heb diep respect voor haar wijze met het omgaan van intens verdriet. Ik heb ook veel bewondering voor haar kijk op het leven, het leven wat ze sinds kort zonder haar geliefde bewandeld. Hoe moedig kun je zijn. Met tranen heb ik het gelezen maar ook met veel liefde. Haar verhaal is natuurlijk intens verdrietig maar ook heel krachtig. Lieve Anita I bow to you. Dank je wel voor het delen van je verhaal, ik weet zeker dat anderen hier weer kracht uit putten. You rock babe. 

Stel jezelf voor, wie ben je en wat doe je

Mijn naam is Anita Taks, officieel sinds 21 januari jl. Anita van Dooren – Taks. Ben 57 jaar en sinds kort weduwe. Ja, inderdaad op valreep voor mijn man, Rein van Dooren, zijn overlijden op 7 februari zijn we nog getrouwd. Heel intiem thuis met meest dierbaren om ons heen en heel emotioneel. Want bekend was dat hij niet lang meer te leven had. Na diagnose nierkanker 21 juli 2020 bleek dusdanige uitzaaiingen dat alleen immunotherapie proberen waard was maar verder geen andere mogelijkheden.

Helaas bleek begin dit jaar dat verder behandelen geen zin meer had. In onze meer dan 25 jaar relatie heeft hij mij vier keer ten huwelijk gevraagd. Altijd ja gezegd maar geen tijd gemaakt en we dachten dat komt nog wel keer. Na de negatieve uitslag heb ik hem gevraagd om het huwelijk alsnog te organiseren. Wilde nl erg graag later kunnen zeggen dat hij mijn man was. Ik heb zelf nooit kinderen gewild, Rein zijn zoon betekent erg veel voor me. Zoals ook de kinderen van mijn broer.

Ik houd erg van de natuur (veel wandelen, schoonmaakacties) en samen met mijn honden (Billy Golden Retriever, hond van Rein, en Teuntje mijn Mechelse herder) trek ik er dagelijks op uit. Vooral Teuntje heeft de nodige energie. Zij is net een jaar oud. Want helaas vlak voordat Rein ziek werd, heb ik mijn toenmalige herder Indy in moeten laten slapen. Ik ben ook mantelzorger voor mijn moeder die Alzheimer heeft, ze woont al ruim 5 jaar in een verzorgingstehuis. Nu deze hele opsomming van best wel ellendige tijd, en waar ik nog in zit, wil ik benadrukken dat ik niet zielig ben!

Ik ben enorm dankbaar voor wat ik heb gehad met Rein in plaats van te verzanden in enorm verdriet van wat ik mis. Op zijn sterfbed heeft hij vele mooie bijzondere dingen gezegd. Omdat hij erg ziek (heel moe en vaak veel pijn) en wat verward was konden we geen lange gesprekken meer hebben. Vele, korte momenten die ik allemaal heb opgenomen. Daar haal ik nog regelmatig steun uit. Zo heeft hij ook gezegd dat hij altijd over mij zal waken en zal verschijnen als bijzonder vogeltje.

Een paar dagen na zijn overlijden vloog er een roodborstje zijn bedrijf binnen. Huppelde rustig van stelling naar stelling om even later naar buiten te vliegen. Betekenis ervan opgezocht:  the start of new beginning send by an angel above. Dit is ook thema geworden van de crematie. Zo zijn er meerdere dingen gebeurd. Die me veel steun hebben gegeven. Veertjes die uit de lucht komen vallen op het moment dat ik erg verdrietig ben. Ik sta zo positief mogelijk in het leven. Ondanks dat ik hem vreselijk mis. Door mindfulness, regelmatig polsen van wat ik nu echt voel, lukt het me denk ik om er zo goed mogelijk mee om te gaan. Zeker ook naast de fijne steun van familie en vrienden.

Zelf ben ik jaren terug werkzaam geweest in communicatie en PR. Na 25 jaar gestopt, heftige burnout en gouden handdruk, heb ik een paar jaar bewust rust genomen. Om te achterhalen wat ik nu echt nog zou willen. Ik werkte al vanaf mijn 17^e (Schoevers, secretaresse en via avondopleidingen naar manager Communicatie & PR bij Retail serviceorganisatie Euretco).

Ik ben zeker achteraf erg blij dat ik toen de luxe had om die keuze te kunnen maken.  Voorheen had ik nauwelijks vrije tijd met Rein omdat ik 100 km van mijn werk woonde en door files, lange werkdagen had ik door de week nauwelijks sociale tijd met hem. Samen eten al helemaal niet. In weekenden moest ik bijtanken en de laatste jaren ook tijd inhalen met mijn moeder. Dus vaak hadden Rein en ik het wandelen met de honden. In de paar jaar dat ik soort sabbatical had, hebben Rein en ik zo ontzettend veel samen gedaan. Het is zo gelopen zoals het is maar ben enorm dankbaar dat ik afgelopen jaren zo dicht en vaak met hem was de gehele week.

Wel was ik toentertijd al getriggerd door Influencers op Insta. Omdat mode mij altijd al erg interesseerde ben ik op Insta mijn account toentertijd gestart met in mijn achterhoofd mode voor vrouwen 50+. Ik had vanuit het laatste bedrijf waar ik gewerkt heb (Euretco) veel mode-ondernemers en leveranciers leren kennen. Dus ik zat dichtbij de bron om connecties te maken en op te starten. Nadat ik gestopt was met werken en tijd had om eens dingen te gaan doen die ik echt leuk vindt. Ik doe het nu nog steeds als uitgegroeide hobby!

Gaandeweg werd het op de zaak van mijn man Rein steeds drukker en besloten we dat ik bij hem in bedrijf ging werken. Vanuit de voormalige winkel is zijn bedrijf doorgegroeid in consumentenartikelen verkopen op platforms zoals Bol. Dit bedrijf Tijger Trading zet ik nu voort. Een enorme uitdaging want ik heb natuurlijk veel van Rein gehoord, meegekregen, maar nu ik zelfstandig beslissingen neem is dit toch best heftig. Zeker naast de emotionele fase waarin ik ook zit.

Ik begin mijn draai te vinden. Zo hebben we intussen al wat sessies met collega’s gehad hoe we toekomst verder in willen zetten. Ook binnen mijn netwerk van voormalige relaties contacten gelegd om te sparren en kijken hoe en wie kan aansluiten om onze strategie te bereiken of ons op dat pad kan helpen. Ook hierin merk ik dat opgedane ervaringen uit verleden en connecties weer op je pad komen. Mooi vind ik dat hoe dat weer terugkomt in je leven. Zeg ook altijd: zorg dat je je netwerk goed onderhoudt omdat je nooit weet hoe je elkaar ooit weer tegen kunt komen of nodig hebt!

Nadat ik paar maanden niet actief ben geweest na het verlies van Rein ben ik nu Insta weer aan het oppakken en heb ik besloten dit ook verder voort te zetten. Want mode is en blijft toch mijn passie. Onder de naam anita_taks36.

Ik heb spierreuma dat veel pijn veroorzaakt zeker bij kouder, nat weer. Slik geen pijnstillers maar zoek dit vooral in alternatieve vormen zoals accupunctuur, cbd, en bovenal gezond eten. Bewust leven en in het moment zijn, is wat me het beste bevalt. Al is het niet altijd mogelijk met de hobbels die ik op mijn pad heb gekregen. Als hoog sensitief persoon moet ik er sowieso voor waken dat ik me regelmatig voor prikkels afscherm. Als je na zoveel jaren weer alleen bent, voelt het alsof ik mezelf opnieuw aan het uitvinden ben, loskomen van hoe het was samen met mijn maatje. En herontdekken wie ik zelf ben, wat ik wil. Een uitdaging die best eng is, maar ook zo ontzettend spannend.

Waar ben jij het meest trots op bij jezelf

De positieve veerkracht die ik blijk te hebben. Ben van nature een energiek, positief mens. Er is geen draaiboek hoe om te gaan met verlies. Het is een traject dat jezelf moet bewandelen. Door regelmatig in conclaaf met mezelf te gaan en toetsen wat ik voel en nodig heb, zoek ik hulp. Zo ga ik regelmatig naar een spirituele coach, en een psychosomatische therapeute. En veel wandelen. De voorwaartse beweging doet goed in hoofd en lijf. Trots op hoe ik het doe, maar niet te trots om geen hulp te vragen. Een raad die ik vroeger nogal eens in de wind sloeg!

Daarnaast erg trots en een bijzondere herinnering naar later blijkt: dat we samen in juli 2019 de Vierdaagse van Nijmegen hebben uitgelopen. 4x 40 km. Heel bijzonder en ongelofelijk mooi! De planning is dat ik die zodra het weer kan samen met zijn zoon ga lopen natuurlijk als symbolische herinnering aan hem en omdat het zo’n onbeschrijflijk prachtige ervaring is.

Geloof erg in volgen van mijn gevoel en toets daarom vaak daar ook aan. Volg je gevoel en gebruik je verstand!

Wat vind je het leukste aan ouder worden?

Het leukste is zoals velen zeggen de ervaringen in het leven. En dat we tegenwoordig op elke leeftijd kunnen doen waar we zin in hebben. Lekker eigenwijs oud worden. Heb beeld in mijn hoofd (foto ergens om mijn mobiele nog staan) van vrouw ver in 70 op hoge sneakers, hele hippe Adidas outfit, met veel kleurrijke sieraden en dikke sigaar in haar mond. Dat beeld: zo wil ik oud worden (zonder sigaar dan want roken heb ik 9 jaar geleden afgezworen).

Wat zou je willen meegeven aan andere (jongere) vrouwen

Leer jezelf goed kennen en doe datgene wat je leuk vindt voor jezelf en niet voor een ander of om leuk gezien te worden door een ander. Bewandel je eigen pad. Dat kan alleen als je ook weet wie je bent, waarvoor je staat. Zorg dat je onafhankelijk bent.

Wat vind je minder leuk aan het ouder worden

In principe de manco’s die gepaard gaan met ouder worden maar ook daarin altijd blijven kijken wat kan ik wel, ondanks beperkingen. Zo kan ik door mijn spierreuma niet veel lichamelijk werk meer. Ik heb een grote tuin (1600 m2) die ik jaren terug alleen bijhield. Nu ben ik twee dagen ziek in bed als ik dag zwaar werk verricht heb. En dat accepteren zit er bij mij niet zo in. Dus regelmatig trap ik in mijn eigen valkuil.

Rein zei altijd al dat ik daarin te eigenwijs was en zei dan ‘halverwege de berg is het uitzicht ook mooi!’ Daar denk ik tegenwoordig vaker aan! Mijn leeftijd heeft me nooit parten gespeeld. Nu de 6 eraan komt heb ik daar serieus problemen mee maar ja, wat moet je ertegen doen! Buiten wat kosmetische mogelijkheden is het gewoon accepteren ervan en blij zijn dat ik elke dag het leven mag vieren!

Welk gezegde of quote is jou op je lijf geschreven

Keep the faith!

Wat zijn je passies en of hobby’s

De natuur in al haar aspecten, van bergen tot ruwe zee. Van dieren, mijn honden. Wandelen. Mode, flaneren. Bruce Springsteen. Golfen maar dat moet ik echt weer oppakken.

Safaripark Beekse Bergen (heb abonnement genomen in mijn burn-out periode want ik moest iets leuks gaan doen) het bekijken van de dieren en fotograferen. Dat is zoiets rustgevends. En ja ik ga wel naar het park als er geen schoolvakanties zijn. Lekker rustig bv op maandagen. Je ontmoet er tevens andere hobbyfotografen in allerlei leeftijden. Erg leuk. Daarnaast ga ik naar de vliegshows in Nederland. Ben helemaal weg van straaljagers. Net zoals ik enorm van roofvogels houd.  Wellicht zit daar metafoor in….

Wat weet je nu wat je nog niet wist toen je jonger was

Dat ik heel goed alleen kan zijn en me heel erg goed kan vermaken. Alleen met de honden weg en in stilte samen-zijn in de natuur dat me erg gelukkig maakt.

Wat zou je anders doen in het leven? Zou je wel iets anders doen?

Het enige dat ik anders had willen doen, mocht ik die keuze hebben, dan had ik graag een technische opleiding gekozen. Ik zou het waanzinnig gaaf vinden om in infrastructuur zoals wegenbouw een rol te hebben. Of te kunnen lassen. Een stoer mannenberoep als vrouw uitoefenen. Verder heb ik niets wat ik anders in mijn leven had gewild. Blij met alles hoe het gelopen is. Als ik terugkijk heb ik gaandeweg leerscholen gehad die ik later weer nodig had. Zoals het onbevangen opgroeien naar zelfstandig onafhankelijke vrouw in mijn vorige relatie (16-30 jaar). Vier maanden na de scheiding heb ik Rein leren kennen. Ik ben dus eigenlijk nu voor eerst na mijn 16^e langer alleen.

Hoe oud ben je

Ik ben 57 jaar maar voor mijn gevoel (niet fysiek) blijven hangen op 36

Waar kunnen mensen je vinden op Social media

Voor mode, natuur en lifestyle Op anita_taks36

Ik vertegenwoordig daar mijn eigen stijl zoveel mogelijk: stoer, vrouwelijk, boholook en vaak kleurrijk. De foto’s maak ik altijd zelf (tripod en remote). Met de auto op pad op zoek naar plekjes die passen bij de outfit van dat moment. Houd van spontaniteit. Plan niet vaak deze foto’s van meerdere outfits bv op 1 dag in. Zou soms wel efficiënter zijn…

En heb ook nog paar andere Insta accounts

– silversisterthenetherlands: hier laat ik mijn vergrijzing (grijzend haar, gracefully getting older) zien

– anita_nature_photos: hier laat ik alle foto’s die ik mooi genoeg vind uit de natuur zien. Allemaal mijn eigen foto’s

Heb je zelf nog een toevoeging? Deel het met mij!

Terwijl ik erg van boholook houd en de spirituele levensstijl, ben ik nog nooit op Ibiza geweest. Een bucketlist om daar binnenkort heen te gaan voor retraite in de bergen…(als onderdeel van verwerkingsproces verlies Rein), en tuurlijk de markten bezoeken. Zo wil ik ook dit jaar naar Gran Canaria gaan om wat as van Rein uit te strooien op één van zijn favoriete plekjes aan het strand. Vanwege mijn spierreuma gingen we paar keer per jaar (meestal winter) erheen. Daar hebben we hele mooie tijden gehad samen. Hij was gelukkig daar waar er stoere golven waren.

Zo hebben we samen op strand in zomer in Nazaré (Portugal, waar bepaalde periode in najaar golven tot wel 30 meter hoog kunnen ontstaan). Daar wil ik dus een keer heen in het najaar. Zien met de ogen van Rein. Daarnaast is bucketlist om walvissen te spotten (Hermanus in Zuid-Afrika, op rotspuntje zitten als ze voorbijkomen) en in Alaska mijn favoriete roofvogel de Bold Eagle te zien die daar in de havens net als hier onze meeuwen in grote aantallen vertoeven.

Bedankt Anita voor je bijdrage aan het blog ‘Oudere meisjes!’ YOU ROCK! 

#NOTOLDJUSTOLDER

Meer blogs lezen over ‘oudere meisjes? Je leest ze HIER!