Blog ‘Oudere meisjes’ deel 22

Zoals jullie vast is opgevallen heb ik een zwak voor kunst en dan met name schilderijen van vrouwen. De lieve Lucienne die vandaag aan het woord is op de blog ‘Oudere meisjes’ deel 22 alweer, is een van mijn favoriete kunstenaars. Op slag verliefd werd ik op haar werk ‘SimplyBeauty’ en ik ben gepast trots dat ik er een beetje voor heb kunnen zorgen dat haar werk beter gezien werd. De veren die ik toebedeeld krijg hieronder zijn natuurlijk fijn maar laten we wel wezen lieve Lucienne, jouw werk hoefde alleen gespot te worden. Ik begrijp heel goed dat haar werk wereldwijd geliefd aan het worden is. Ik ben een van haar grootste fans! Moedig is haar verhaal over haar jeugd, lezen jullie weer mee? 

Stel jezelf voor, wie ben je en wat doe je

Hi, ik ben Lucienne van Leijen, kunstenaar, moeder, vriendin, juf, zoeker en soms vinder. Mijn dagen zijn tegenwoordig gevuld met tekenen, schilderen en ontwerpen van kunstzinnige opdrachten voor de schoolklassen die ik in de naschoolse activiteiten mag draaien. Het is nog iedere dag fantastisch om te ervaren dat ik doe wat ik het allerliefste doe en daarmee de kost kan verdienen. Dat heeft lang geduurd, mag ik wel zeggen…

Waar ben jij het meest trots op bij jezelf

Nou, misschien ben ik daar dan ook wel het meest trots op. Natuurlijk staat mijn zoon, Gabriël, nummer 1. Hij is inmiddels bijna 19 jaar en ongelofelijk leuk, lief en slim. Hij is gepassioneerd wielrenner, studeert journalistiek en komt er al doende achter dat filmen en documentaires maken hem het meest ligt, en ik zie hoe het bij hem past. Op zo’n jonge leeftijd! Dat was bij mij behoorlijk anders.

Ik kwam uit een deels lastige jeugd.  Dat leek niet zo want het was huisje-boompje-beestje met papa, mama, zus en kat. Gewoon naar school, diploma, aan de buitenkant zag het er goed uit allemaal. Maar ik moet toch zeggen, als je van je 8e tot je 14e flink gepest wordt, heeft dat een bizar grote impact op alles. Het wordt niet echt gezien door de omgeving, het is ook een lastig onderwerp.

Maar wat je wil, als kind, en dat is niet te relativeren, is erbij horen. Bij de rest van de groep. Je veilig voelen, in de klas, bij de gym, op het speelplein. Het basisgevoel van eigenwaarde kan zo’n knauw krijgen dat ongemerkt alle keuzes na deze periode gekenmerkt worden door onzekerheid en angst uitgelachen of gekleineerd te worden. Achteraf begrijp ik beter waarom mijn latere relaties pijnlijk waren. Het waren herhalingen van een patroon dat ik nog niet herkende.

Ik denk dat het nooit 100 % over zal gaan, maar inmiddels wel 90 %. Ja, daar ben ik wel trots op, omdat ik er zo hard voor heb gewerkt. Ik heb mezelf binnenstebuiten gekeerd om antwoorden te vinden, en heb gezocht in boeken van o.a. Eckhart Tolle en Byron Katie, het spirituele pad gaf me veel. Maar wat ik uiteindelijk het aller- allerliefste deed (en wat me ook het meest hielp) was schilderen. Vrouwenkoppen. En dan zo dichtbij en intiem mogelijk.

Toen mijn zoon werd geboren was ik nog lang niet zover, maar het onverwachte moederschap zette me in 1 heldere klap met beide benen op de grond en zorgde ervoor dat ik een gezonde richting had. Ik ging er, in mijn eentje, voor de volle 100% voor. Geweldig, wat een schitterend cadeau, en wat had ik dat nooit kunnen bedenken. Ik was volop moeder en het was niet zozeer makkelijk, maar de overgave die ik voelde was nieuw en helend. Toen hij naar school ging pakte ik mijn schilderwerk op (ik had de opleiding handvaardigheid afgerond in mijn twintiger jaren en tekende al mijn hele leven) en dat deed me goed. Alleen had ik ongelofelijke last van faalangst.

Ik was er nog niet, maar het tij was wel gekeerd.

Ik kreeg de mogelijkheid een eigen onderneming te starten en in oktober 2010 was KunstZinnigeOplossingen een feit. Niet dat ik heel duidelijk voor me had wat ik precies ging doen, maar gelukkig kon ik experimenteren en groeien en stap voor stap werd het wat. Ik exposeerde hier en daar en merkte dat er wel goed werd gereageerd op mijn werk. Ik gaf inmiddels les aan kinderen in de naschoolse lessen, en ik schilderde steeds meer en vaker en nog meer.

En op een dag, niet zo lang geleden, gebeurde er een klein wonder. Ik had m’n werk op een verkoop site gezet, Werkaandemuur.nl, om prints te kunnen verkopen. Deze site vroeg na enige tijd aan Andrea, als succesvol influencer, een werk te kiezen en in haar huis op te hangen. Ze koos mijn werk. Verdomd.

Dat was iets voor 2020, en tijdens de eerste lockdown begon mijn werk ineens veel aandacht te krijgen. Andrea’s foto’s brachten mij een heel nieuwe ervaring. Ik had wel een Insta account, maar dat stelde nog niks voor. Ineens werd er gekeken, gereageerd, en ook gekocht. Wat krijgen we nou? In deze flow ben ik in dit corona jaar nog steeds. Hetzelfde werk ‘SimplyBeauty’ raakt blijkbaar een snaar want het werd ook gekozen voor het tv programma VT wonen weer verliefd op je huis. Met het succes wat daar bij blijkt te kunnen horen. Op mijn ouwe meisjes dag, toch nog een beetje doorgebroken, ha ha hoe te gek is dat. En ja, daar ben ik hartstikke trots op!

Wat vind je het leukste aan ouder worden

Inmiddels slaat de overgang toe en ik merk dat ik zoveel rustiger ben door niet steeds het PMS verhaal te hoeven doormaken. Dat is een enorme opluchting!! En zien dat Gabriël zijn weg aan het vinden is, wat fantastisch. Ik hoef niet meer zoveel qua opvoeden, maar we zijn twee handen op een buik. Dat is leuk aan ouder worden!

Wat zou je willen meegeven aan andere (jongere) vrouwen

Het grote belang van zelfcompassie. Toen ik mijn kind kreeg wist ik dat ik hem alleen maar liefde en het allerbeste van mezelf wilde geven. Gaandeweg kon ik dat daardoor ook richting mezelf toepassen. Wees lief voor jezelf, zoals je voor een peuter zou zijn die het ook allemaal nog gewoon moet leren. Leer gezonde grenzen en voorwaarden stellen, lach zoveel je kan maar als je moet janken doe dat dan ook!

Wat vind je minder leuk aan het ouder worden

Oooh, wat iedereen vindt denk ik. Het fysieke stuk, rimpels, om 21.30 in slaap vallen, ja echt, en dan naar bed gaan en niet meer door kunnen slapen. Pfffff…. Dat had ik vroeger niet!

Welk gezegde of quote is jou op je lijf geschreven

No one is so small that she cannot be great

Wat zijn je passies en of hobby’s

Mijn passie is duidelijk denk ik. Maar verder hou ik tegenwoordig van wandelen, een yahtzeetje met Gabriël, contact met mijn vriendinnen en vrienden is heel belangrijk!

Wat weet je nu wat je nog niet wist toen je jonger was

Verliefdheden komen en gaan. Klinkt simpel. Maar wat heb ik daar vaak aan vastgehouden, ten koste van mijn eigen geluk. En terugkijkend zie ik, het leek zo belangrijk, maar het was vaak een kwestie van hormonen, van wederzijdse afhankelijkheid, van van alles. Maar niet altijd van liefde. En er is zoveel liefde te ervaren. Los van verliefdheden. 🙂

Wat zou je anders doen in het leven? Zou je wel iets anders doen?

Nee, ondanks dat ik soms zeker zou willen dat bepaalde dingen anders waren gelopen. Moeilijke en pijnlijke wegen hebben meer dan eens geleid tot onvoorstelbaar geluk, of inzicht, of acceptatie. Iedereen doet wat hij of zij denkt dat op dat moment het beste is. Of je je daar nou bewust van bent of niet. Iedereen doet z’n/haar best, altijd. Blijkbaar zijn er soms pittige lessen te leren. En als je beter weet, doe je beter. Maar daarvoor heb je vaak de eerdere ervaringen en lessen nodig.

Hoe oud ben je

Fifty f*cking three.

Waar kunnen mensen je vinden op Social media

Instagram :  @luciennevanleijen

Website : luciennevanleijen.werkaandemuur.nl/nl

 Heb je zelf nog een toevoeging? Deel het met mij!

Genoeg zo! Andrea, fijn en leuk mens, bedankt voor ALLES!!

Bedankt Lucienne voor je bijdrage aan het blog ‘Oudere meisjes!’ YOU ROCK! 

#NOTOLDJUSTOLDER

Meer blogs lezen over ‘oudere meisjes? Je leest ze Hier!