Blog ‘Oudere meisjes’ deel 25

Hoe geweldig, inmiddels al 25 mooie ‘Oudere meisjes’ aan het woord geweest op de blog! Vandaag is Shirley aan de beurt. Shirley komt op mij over als een relaxte fijne vrouw. Toen ik haar verhaal las dacht ik gelijk ‘zie je wel, weer een vrouw waar zoveel meer achter zit dan een mooi interieur account.’ Ik denk als je zo jong al zoveel veerkracht hebt getoond je toch gepokt en gemazeld het leven doorloopt. Je niet zo een, twee, drie meer van de wijs te brengen bent. Ik herken veel in haar vechtersmentaliteit. En haar liefde voor muziek deel ik ook! Lees je weer mee met dit mooie ‘Oudere meisje?’ 

Stel jezelf voor, wie ben je en wat doe je

Hai, ik ben Shirley Bonenberg. Geboren in Harderwijk, getogen in Nunspeet en inmiddels alweer een tijd woonachtig in de omgeving van Emmen. Ik ben getrouwd met Jaap en we hebben een zoon, Damian, van 16 jaar. Verder loopt hier hond Lola en 4 knuffelkippen, die je ook regelmatig ziet langskomen op Instagram.

Wij hebben een eigen zaak, mijn man is accountant en fiscalist, daarvoor doe ik de administratie. Zelf heb ik jarenlang bij de SNS bank gewerkt, maar dat is al weer lang geleden. Handig is het wel want daardoor kunnen we goed samenwerken en vullen we elkaar aan. Verder geef ik interieuradvies en heb ik leuke samenwerkingen via Instagram. En ik ben natuurlijk dochter en vriendin. En eigenlijk nog veel meer!

Waar ben jij het meest trots op bij jezelf

Ik ben er eigenlijk best wel trots op dat ik een relaxte moeder en echtgenote ben. Zelf hou ik er wel van om een beetje vrijheid te hebben, daardoor zit ik niet altijd overal bovenop en mag en kan er veel hier. Verder ben ik het meest trots op het feit dat na jaren chronische gezondheidsklachten te hebben nog steeds de lol inzie van het leven, al is het vaak in beperkte mate. Ik ben het kind in mij nooit kwijt geraakt, zie overal iets moois in en dans nog regelmatig door de woonkamer. Tot grote schaamte van Damian.

Toen ik begin 20 was had ik na een auto-ongeluk altijd veel pijn in mijn nek . Van alles geprobeerd om daar vanaf te komen en uiteindelijk kreeg ik pijnstillers van de huisarts. Hierop kreeg ik een ernstige allergische reactie. De huisarts heeft hierop totaal verkeerd gereageerd en flinke foute gemaakt. Hier ben ik bijna aan overleden. Ik ben op het nippertje op tijd in het ziekenhuis terecht gekomen op de IC in Harderwijk en heb hier een tijd buiten bewustzijn voor mijn leven liggen vechten.

Mijn ouders kregen het bericht dat het waarschijnlijk niet goed af zou lopen en hebben dagen en nachten aan mijn bed gezeten. Maar ik ben een vechter! Jaren heb ik geprobeerd ‘normaal’ te leven en mijn toenmalige carrière voort te zetten, totdat het op een dag niet meer ging. Een combinatie van een verwaarloosde whiplash en medische fouten zorgden er voor dat mijn lichaam het opgaf.

Ik kwam na jaren ploeteren bij een top neuroloog terecht en die die heeft er voor gezorgd dat ik mijn leven kon gaan leiden zoals ik dat nu doe. Hij zorgde voor een plek in Revalidatiecentrum Het Roessingh in Enschede op de pijnkliniek. En daar heb ik weer leren leven! Ik heb daar een jaar gerevalideerd, heel zwaar, maar wat een ommekeer! Eindelijk kon ik een toekomst op gaan bouwen. Nog in dat zelfde jaar ben ik getrouwd en raakte ik zwanger, tot grote schrik van mijn omgeving. Maar ik was inmiddels 31 en ik heb mijn kansen gepakt. En wat ben ik blij dat ik toch nog moeder heb mogen worden. Nog altijd gaat het op en neer, goede jaren en slechtere jaren wisselen elkaar af. En dat is prima! We hebben een mooi leven opgebouwd, het vechten vormt je en heeft van mijn gemaakt wie ik nu ben.

Wat vind je het leukste aan ouder worden?

Dat ik wat meer schijt krijg aan dingen en meningen van andere mensen. Ik ben iemand die best onzeker is over van alles en nog wat en het heel graag goed wil doen voor anderen, het is heerlijk om dat los te kunnen laten. Verder vind ik de wijsheid die je door schade en schande hebt verkregen een verademing. Wat zou ik graag terug in de tijd willen met deze ervaringen. Maar ja, wie niet!

Wat zou je willen meegeven aan andere (jongere) vrouwen

Nou eigenlijk wat ik hierboven schrijf. Trek je niet teveel aan van anderen en blijf bij jezelf. Volgens mij is dat in deze tijd met social media juist nog veel moeilijker. Ik trok vroeger, en nog steeds eigenlijk, aan wat ik leuk vond. Op de middelbare school liep ik er bij als Madonna, compleet met naveltruitjes, kanten handschoentjes en vooral veel armbanden. Echt anders dus! Ik heb het idee dat dat nauwelijks nog geaccepteerd wordt. Terwijl het o zo belangrijk is om op zoek te gaan naar je identiteit.

Wat vind je minder leuk aan het ouder worden

Volgens mij wat alle vrouwen vinden, dat je lijf verandert. Ik mag nog niet klagen hoor, maar het is best wennen dat je huid wat slapper wordt hier en daar en dat er rimpeltjes beginnen te ontstaan. Vooral ’s ochtends vroeg is dat erg schrikken.

Welk gezegde of quote is jou op je lijf geschreven

Die is makkelijk! Ik draai altijd een andere uitdrukking om, omdat ik hem zo stom vind. Mijn quote is Doe maar gek, dat is al gewoon genoeg. Waarom altijd maar gewoon doen? Doe gek!! Dans, flirt, kleur die kleurplaat als je in een restaurant zit te wachten, twerk op dat ene te gekke nummer en doe dingen die mensen niet van je verwachten. Dat is zo leuk!! Ik mag graag een beetje de rebel uithangen.

Wat zijn je passies en of hobby’s

Mijn grootste passie is muziek. Ik bespeel zelf geen instrument, maar in muziek vind ik alles. Het maakt je blij, het troost je of maakt je juist aan het huilen. Als je bij mij in de buurt geen muziek hoort, dan klopt er iets niet. Ik ben van jongs af aan opgegroeid met muziek, had als  6-jarige al een klein pick-upje op mijn kamer staan. Mijn ouders hadden altijd muziek opstaan en mijn vader is een grote Beatles-fan. Als puber al presenteerde ik een radioprogramma bij de lokale omroep. Ik zat iedere vrijdagmiddag klaar naast de radio met lege cassettebandjes om de Top 40 op te nemen.

Verder heb ik jarenlang op redelijk niveau geschilderd en geëxposeerd. De laatste 3 jaar schilder ik een stuk minder omdat ik het ook heerlijk vind om in huis bezig te zijn, niet alleen met interieur, maar ik klus ook graag zelf. Interieur is momenteel dus mijn grootste passie. Bij toeval ben ik op Instagram beland. Ik vond Facebook niet echt het juiste medium voor interieurfoto’s, dus ik dacht ik probeer eens iets op Instagram. In het begin waren dat nog klusfoto’s, maar vanaf dat ik interieurfoto’s begon te posten, kreeg ik een leuk aantal volgers. Ik snapte in het begin niks van samenwerkingen, stories en hoe maak je nou eigenlijk een goede foto en feed. Maar door te doen en een beetje af te kijken ben ik waar ik nu ben.

Wat weet je nu wat je nog niet wist toen je jonger was

Dat het stom is om onzeker te zijn. Altijd heb ik aan mezelf getwijfeld. Of ik goed genoeg was, mooi genoeg, origineel genoeg. Ik leer steeds meer dat het oké is zo.

Wat zou je anders doen in het leven? Zou je wel iets anders doen?

Ik zou zeker een aantal dingen anders doen. Ik zal 1 ding noemen! Dan zou ik toch naar de Kunstacademie gaan en in Amsterdam willen wonen. Ik mocht daar niet heen van school, want daar kon je je brood niet mee verdienen. Ik kom zoals je net gelezen hebt uit een behoorlijke christelijke omgeving en zulke dingen waren destijds ondenkbaar. Zo stom achteraf! Eigenlijk heeft me dat zo op een verkeerd spoor gezet, dat ik jarenlang dingen heb gedaan die niet bij mij pasten. Gelukkig is het kunstzinnige nooit uit me verdwenen en ben ik eindelijk toen ik begin 30 was die behoeftes gaan vervullen. Nu zou ik me nooit meer tegen laten houden.

Maar nog altijd voelt het als thuiskomen als ik een atelier binnenstap, of als ik mijn oude verftuinbroek aantrek of als ik rondstruin in kunstenaarswijken in bijvoorbeeld Kopenhagen, Berlijn of op Ibiza. Ik ben ook niet bang om in de goot te belanden, want dan word ik gewoon een oude hippie op Ibiza.

Hoe oud ben je

Ik ben 48 jaar, maar word deze maand nog 49. Het ligt er dus een beetje aan wanneer deze blog wordt geplaats. Ben geboren op 27 januari 1972, het was een koude winternacht met ijzel. Mijn vader greep destijds een banaan mee van de fruitschaal toen mijn moeder naar het ziekenhuis moest, want het kon wel eens lang duren. Maar nee hoor , ik hou van doorpakken. Mijn ouders waren om middernacht in het ziekenhuis en 3 kwartier later was ik er.

Waar kunnen mensen je vinden op Social media

Mensen kunnen mij vinden op Instagram onder de naam @wonenop1 Ik ben zoals ik al vertelde bij toeval beland op Instagram. Ik ben daar nog iedere dag blij mee, wat een ontdekking en wat heerlijk dat is mijn passie hier kwijt kan.

Heb je zelf nog een toevoeging? Deel het met mij!

Ik ben er heel trots op dat ik een van jouw oudere meisjes mag zijn, Andrea. Ik vind je echt tof en volg je graag met je rare fratsen.

Bedankt Shirley voor je bijdrage aan het blog ‘Oudere meisjes!’ YOU ROCK! 

#NOTOLDJUSTOLDER

Meer blogs lezen over ‘oudere meisjes? Je leest ze HIER!