Nieuwe week, nieuwe blog. Hope you enjoy reading (Heb je dat Engels mannetje weer) Relaas week #4 

Begin van de week.

Maandag begon eigenlijk al verkeerd (alweer.. Maandag sucks gewoon) Hoewel ik wel zin had in de week op zondagavond. Ik versliep mij, niet meer dan een kwartiertje. Ik vind het zo verschrikkelijk om wakker te worden en dan gelijk op te springen en te gaan rennen. Dus zet ik normaliter half uur eerder de wekker zodat ik de slaap uit mijn ogen kan wrijven, mijn meditatie kan doen en dan zijn ook de meeste kreukels wel uit mijn gezicht, na dat half uurtje. Maar de wekker ging niet en dus opspringen en rennen. Niet goed voor Dre!

De dag werd nog lelijker, ik werd nog lelijker. Stomme trut dat ik ook ben. Ik ging voor het eerst sinds weken weer eens naar het tuincentrum. Dacht een plantje dat stemt mij vast beter van humeur. Ik ga nergens meer heen voorlopig. Kwam daaraan, moest in de rij voor karretje. Eindelijk aan de beurt, komt er een mevrouw aangelopen die zo langs mij doorloopt richting karretjes (Ja waar gaat ’t over ook! Over karretjes. Watskeburt!)

Hoezo Dre is lief?

Dus ik assertief dat ik ben zeg tegen die mevrouw dat ik ook stond te wachten op een karretje (nog een keer dat woord en ik heb weer een slecht humeur) waarop mevrouw mij aankijkt en zegt “Oh sorry, ik ben voor het eerst buiten en had je niet in de gaten, moet nog zo wennen aan de situatie’ ik kon wel door de grond zakken. Ik, die iedereen altijd oproept om eens te lachen en vriendelijk te zijn had deze arme mevrouw op haar eerste dag buiten gelijk een sneer gegeven. Ik heb mij verontschuldigd, gemompeld dat ik het ook een stomme situatie vind en nogmaals sorry gezegd dat ik zo ongeduldig deed. Bitch Dre, ik had gewoon thuis moeten blijven. De rest van de dag chagrijnde voort. En voelde ik mij rot. Arme mevrouw.

Dinsdag werd ik godzijdank wel vroeg wakker! De kauwen zijn zo druk in de goot en onze buurman heeft een klein haantje. Dus ik werd vrolijk wakker van gekakel en gerotzooi in de goot. Ik hou ervan, hoor liever de geluiden van de natuur dan de snelweg ofzo. Ik schreef een blog over mijn buurvrouw (aanrader!) en we haalden ook nog een kauw uit de schoorsteen.

We hebben nesten overal van vogels rondom het huis. Zwaluwen, kauwen, musjes en zelfs een roodborstje (geloof dat hij single is, al jaren) maar we vermoeden dat het gaas los heeft gelaten bij de schoorsteen. Dit is namelijk niet de eerste vogel die erin gevallen is. Wat een zooi! Normaal schroeft manlief de pijp even los, vang ik de vogel en zijn we allemaal in jubelstemming omdat we weer een goede daad hebben verricht! (Jaja ik weet heus wel dat we dat dak op moeten en dat we dan pas echt goed bezig zijn..)

Ik hou van vogels.

Deze keer liep anders. De kauw zat in de knik van de pijp. Ik had de pijp losgeschroefd en verschoven in de hoop dat die vogel op het licht zou afkomen. Helaas pindakaas. Ik heb nog staan roepen (serieus ‘kauw kom nou!’ Wie is hier nou gek?) en staan schudden maar kauw voelde er niks voor. Bij elk geluid uit die pijp kromp ik ineen. De gedachte dat die vogel daar zat dood te gaan in doodsangst vond ik echt horror. Ik heb best een klein hartje.

Ik heb erop aangedrongen om die hele pijp eruit te halen. Manlief haalde de hele pijp los wat een hoop rotzooi gaf, en daar zat tie! Scheet de boel even flink onder – ja snap ik wel hoor, die angst moet er toch uit – en nadat ik eerst zijn hele staart eruit gerukt had pakte manlief hem bij een poot en trok hem eruit. Ja en nu niet zeggen dierenmishandeling he! We hebben potdorie de halve schouw verbouwd! Wist ik veel dat hij niet mee zou geven als ik hem aan zijn staart trok. Schrok me rot!

Manlief had hem goed vast, nee niet meer aan zijn poot, dan zou hij zielig bungelen en dat was nou net wat ik niet wilde, hij had netjes zijn handen om zijn lijfje heen. Die kraaloogjes, het bekkie wat een beetje openstond. Ziet er schattig uit maar waarschijnlijk had hij het benauwd, net zoals die hondjes met platte neusjes, Uber cute dat gesnurk maar vreselijk zielig eigenlijk, beest snurkt niet maar snakt de hele dag naar lucht. Ik sta nu vast weer op een aantal tenen, sorry!

De aah’s en ohh’s waren niet van de lucht. Totdat kauw in manlief begon te pikken. Tijd om hem vrij te laten, of haar, ik ga in dit verhaal uit van een hij, goed? We hebben hem buiten, op veilige afstand van dieren losgelaten. En hij vloog zo richting schoorsteen met nog 1 staartveer. Nee! Niet daarheen! Wat een avontuur man. Overal roet en veren. We hebben besloten om snel het dak op te gaan.

Het midden.

Woensdag was een drukke maar saaie dag. Niet veel bijzonders meegemaakt behalve dat ik alweer op vlees stond te meppen in de Makro. Ooit verklaar ik mij nader. Ik was een beste slager geweest denk ik.

Donderdag was het Hemelvaartsdag. En het was heet! Echt heet! Ik ben verbrand… kan ik dat rood hoofd wat ik soms zomaar krijg doorschuiven naar de zon. Jij schuld. Wat nou overgangsklachten? En nee ik wil het er verder niet over hebben.

Vrijdag ging ik naar Kim. Om te verven. Tenminste dat was de bedoeling, het werd iets ingewikkelder. Kim heeft mij gevraagd of ik samen met haar over het babykamertje wilde nadenken. Aangezien we vlak voor de crisis al samen de meubeltjes hebben geshopt, hadden we nu ook echt zin om verder te gaan aan de kamer, Kim wil dolgraag de meubeltjes opzetten. We hadden een plan, of ja Kim had iets gezien wat ze graag op de muur zou willen. Met verf. Op een structuurmuur. En laat ik nou de specialist zo onderhand zijn van structuurmuren verven! Ha! Daar draait Dre der hand niet voor om! Ik neem nu ook maar gelijk

En het weekend.

Zaterdag mee want ik heb van vrijdag ochtend tot zaterdag avond geverfd. Wat zeg ik, ik heb een muurschildering gemaakt. Potjandorie zeg! Hoewel het nog niet af is, hier en daar moet ik nog wat afwerken, kan ik wel zeggen dat het echt super leuk wordt! Mijn eerste kleinkind krijgt het leukste kamertje ever! 😊 Intussen heb ik wel een scheve rug en pijn aan de knokkels (ik heb reuma) maar dat heb ik er dik voor over.

Kim is al zo dik ook! (En dat is een compliment Kim!) Ze is zelf ook verbaasd haha! ‘Kijk dan mam, wat een dikke buik he? Ja kind er zit een baby in!’ Ze is echt prachtig zwanger, mooie buik en haar ogen stralen. Ik ben een trotse moeder. En over het kamertje? Helaas daar mag ik niks over kwijt! Begin augustus zijn jullie de eerste. Wat ik wel kan zeggen is dat ik voorlopig geen stip meer kan zien.

Zondag heb ik deze blog afgeschreven. Muziek geluisterd en de planten verzorgd. Daar valt verder niet veel spannends over te vertellen behalve dat ik aan mijn geldboom weer een trosje nieuw blad zag groeien! Heeft dat naaktdansen en zingen wat ik elke woensdag ochtend voor ze doe toch zin gehad.

Joepie!